Szkoły podstawowe:
Historia oświaty w Głownie
Szkoła na poziomie elementarnym prawdopodobnie istniała w Głownie już pod koniec XVIII w.
Uczył w niej miejscowy ksiądz. Przez następnych kilkanaście lat na początku XIX wieku brak informacji źródłowych o istnieniu szkoły w Głownie. Szkoła elementarna w Głownie powstała w czasach Królestwa Polskiego. W większości źródeł datuje się ten fakt na rok 1821, ale w części można napotkać na datę 1819. Przez pierwszych 20 lat funkcjonowania mieściła się w budynku wynajętym. pomysł wybudowania własnego budynku szkolnego pojawił się w pierwszej połowie lat 40 XIX wieku. Działania na rzecz budowy szkoły zintensyfikowano wiosna 1847 r., a sam kontakt na budowę podpisano w lutym 1848 r. Budowniczym szkoły był Wincenty Skowroński, a kontrakt opiewał na 1087 rubli. Plac pod budowę oraz drewno z pobliskich lasów bezpłatnie ofiarował na ten cel ówczesny dziedzic Matuszewski. Fundatorami budynku byli również: proboszcz głowieński Antoni Linowski, dziedzic majątku Ruchna Florian Rogoziński, Mateusz Lubowidzki dziedzic wsi Gołębnik oraz K. Lemański dziedzic wsi Stara Piła. Ostatecznie budynek szkolny oddano do użytku w 1849 r. Fundusze na utrzymanie szkoły, pensję nauczyciela oraz stróża pochodziły wówczas ze składek mieszkańców samego Głowna oraz okolicznych miejscowości. Mieszkańcy ci tworzyli wspólnie tzw. Towarzystwo Szkolne, które było formalnym właścicielem szkoły. Z danych zebranych przez autorów monografii historycznej Głowna wynika, że w roku szkolnym 1839/40 w szkole elementarnej w Głownie uczyło się 45 uczniów, podczas gdy w 1878 – już 150, a w 1901 – 71.
Obowiązek szkolny w wolnej Polsce wprowadzono na terenie byłego Królestwa Polskiego dekretem Naczelnika Państwa w lutym 1919 r. W Głownie została wówczas zorganizowana szkoła powszechna siedmioklasowa ulokowana w kilku budynkach prywatnych w różnych rejonach miasta. Ze wspomnień głowieńskiego nauczyciela Stefana Drylla wynika, że lekcje odbywały się m.in. na tzw. Jastrząbku w starej karczmie, na Swobodzie, a także w domach Gostkiewiczów i Jezierskiego. Pierwotny pomysł budowy szkoły nie został zrealizowany. powrócono do niego dopiero w połowie lat 20 XX w. Projekt budowy szkoły przygotował architekt H. Stifelman, a plac budowy ofiarowała pod obiekt hrabina Komorowska. Do budowy szkoły przystąpiono w 1929 r., a jej uroczyste otwarcie miało miejsce 11 listopada 1930 r. Nadano jej imię Marszałka Józefa Piłsudskiego. Kierownikiem nowej szkoły został Bogdan Kowalski i był nim do 1939 r., kiedy to został aresztowany przez hitlerowców i zamordowany. Pod koniec lat 20. do szkoły uczęszczało ponad 700 dzieci, które uczyły się w 15 oddziałach. W 1939 r. uczniów było już ponad 1000 w 23 oddziałach.
Z chwilą poszerzenia granic miasta w 1934 r. w jego obrębie znalazła się druga szkoła powszechna, która stałą się wówczas szkoła nr 2. Placówka ta swymi korzeniami sięgała czasów rewolucji 1905 r. kiedy to w wyniku zabiegów Polskiej Macierzy szkolnej w Osinach powstała szkoła elementarna. Podobnie jak szkoła nr 1 i ta druga borykała się z kłopotami lokalowymi. Na początku lat 30 na parcelach zakupionych od K. Jansza wzniesiono budynek, do którego szkoła przeprowadziła się w roku 1937. W połowie lat 20 do placówki tej uczęszczało około 270 dzieci, a 10 lat później – 710. W okresie okupacji hitlerowskiej w Głownie funkcjonowało tajne nauczanie.
W lutym 1945 r. przystąpiono do organizacji sieci szkół powszechnych i gimnazjum w Głownie. najwcześniej uruchomiono SP1 im. Józefa Piłsudskiego przy Pl. Reymonta 2. Kolejną uruchomioną placówką była SP2 przy ul. Lisa-Kuli (później PKWN nr 35). 12 stycznia 1951 r. jej patronem został Adam Mickiewicz. Trzecia podstawówka tj. SP3 rozpoczęła swą działalność 16 grudnia 1945 r. Mieściła się ona w wynajętym budynku prywatnym Wiktorii Gałeckiej na Zabrzeźni 52. W kwietniu 1958 r. na działce zakupionej od Antoniego Bylczyńskiego u zbiegu ulic Karasickiej 35 i Skokowskiego 13 rozpoczęto budowę nowego budynku SP3. Uroczyste otwarcie nowej siedziby „Trójki” miało miejsce 4 grudnia 1960 r.
Istotne znaczenie dla funkcjonowania oświaty w Głownie miało wybudowanie i uruchomienie SP4 w Głownie przy ul. Kościuszki 11. Jej budowa rozpoczęła się w roku 1967, a inauguracja jej działalności miała miejsce już 1 września 1968 r. Na swego patrona i sztandar szkoła ta czekała do roku do 1998 r. Otrzymała imię Miłośników Ziemi Głowieńskiej. Dwa lata później – ze względów ekonomicznych – została zlikwidowana, a w jej miejscu od 1 września 1999 r. swą działalność rozpoczęło Gimnazjum Miejskie, któremu 29 maja 2002 r. nadano imię Jana Pawła II.
Po roku 1990 w Głownie działalność rozpoczęły trzy placówki wychowania przedszkolnego: Przedszkole nr 1 przy ul. Wigury 7, Przedszkole nr 2 przy ul. Sikorskiego 53a (w miejscu zlikwidowanego żłobka) i Przedszkole nr 3 przy ul. Skokowskiego 8/10.
Więcej w monografii historycznej "Głowno – dzieje miasta" autorstwa historyków z Oddziału Łódzkiego Polskiego Towarzystwa Historycznego wydanej w 2010 r. (dostępnej m.in. w Miejskiej Bibliotece Publicznej przy ul. Kopernika 45 w Głownie).