Jerzy Stanisławski” ps. „Piotr”
Jerzy Stanisławski” ps. „Piotr” urodził się 23 czerwca 1913 r. w Łowiczu.
Był synem lekarza, wielkiego społecznika i pierwszego burmistrza Łowicza. Był uczniem Gimnazjum im. Ks. Józefa Poniatowskiego w Łowiczu. Studia medyczne ukończył na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. W czasie okupacji związał się z walką podziemną, która doprowadziła go do Związku Walki Zbrojnej, a od lutego 1942 r. - do Armii Krajowej. Po zbombardowaniu Łowicza we wrześniu 1939 r. prowadził szpital w klasztorze Sióstr Bernardynek.
Z Głownem związał się na stałe od roku 1942 kiedy to okupanci niemieccy wyrazili zgodę na otwarcie szpitala
w Głownie. W krótkim czasie szpital ten – pod czujnym okiem władz niemieckich – stał się nieoficjalnym ośrodkiem sanitarnym Armii Krajowej, a dyrektor placówki jako „Piotr” - Szefem Sanitarnym Rejonu Głowna Obwód Brzeziny Koluszki, a także Komendantem Szpitala, który był oparciem dla walczących żołnierzy Armii Krajowej. Pod osobistym nadzorem Jerzego Stanisławskiego w szpitalu szkoliły się sanitariuszki AK (co najmniej 19 osób), leczyli się ranni i chorzy partyzanci ukryci wśród innych chorych. Leczył się tu z ran postrzałowych Ryszard Ziółkowski ps. „Sam”, Pan Borkowski ps. „Maszynista” oraz Edward Zydel ps. „Śmigły”.
W szpitalu przetrzymywano rezerwę żywnościową dla walczących żołnierzy AK, a także zapasy leków i środków opatrunkowych. Jerzy Stanisławski pozostał dyrektorem szpitala także po wojnie, do roku 1974, kiedy to - po zmianach struktury służby zdrowia na system ZOZ – kierował nadal szpitalem jako Naczelny Lekarz Szpitala.
Pod Jego kierownictwem instytucja rozrosła się zarówno przestrzennie, jak i merytorycznie. Powstały nowe oddziały, udoskonalono sprzęt i wyposażenie. Sam doktor Stanisławski specjalizował się na I stopień z chirurgii oraz I i II stopień z ginekologii. Niezależnie od funkcji dyrektorskich do czasu emerytury tj. do roku 1979 pełnił On obowiązki ordynatora Oddziału Ginekologiczno-Położniczego.
Był lekarzem społecznikiem, udzielał się aktywnie
w organizacjach społecznych:
- był prezesem Ochotniczej Straży Pożarnej w Głownie w latach 1947-1972,
- przez sześć kadencji był radnym Miejskiej Rady Narodowej Głowna,
- był jednym z założycieli Towarzystwa Przyjaciół Miasta Głowna,
a po przejściu na emeryturę jego Honorowym Członkiem,
- był współzałożycielem Zarządu PCK w Głownie i jego wieloletnim wiceprezesem,
- był członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.
Wyspecjalizował wielu lekarzy ginekologów.
Za swą działalność i postawę został odznaczony:
- Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Polonia Restituta
- Krzyżem Walecznych i wieloma innymi odznaczeniami.
Młodym pokoleniom służyć może za wzór patrioty i lekarza społecznika. Pozostawił po sobie wieczny ślad w historii Głowna. Z wnioskiem o nadanie tytułu „Zasłużony dla Miasta Głowna” Jerzemu Stanisławskiemu ps. „Piotr” wystąpili za pośrednictwem radnego Rady Miejskiej Łukasza Wesołowskiego: Zarząd Koła Terenowego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Głownie z prezesem Andrzejem Solarkiem oraz Komendantka Hufca ZHP im. Kornela Makuszyńskiego w Głownie, hm Iwona Waśkiewicz.